Radzanów rozwój gospodarczy cz. IV

 

Radzanów rozwój gospodarczy cz. IV

doc02727720150609072738_001

     Druga połowa lat 70 i początek lat 80 tych co stagnacja jaka nastała. Przedsiębiorstwa , które działały na terenie Radzanowa związane były z sektorem rolniczym. Brak środków na dalszy rozwój zatrzymał rozbudowę sektora drobiarskiego i jedynej szklarni jaka powstała w czasach gierkowskich. Ludność miejscowości i okolic nadal swojej szansy upatrywała w migracji do dużych aglomeracji, gdzie mino niezbyt wysokich zarobków o pracę a w perspektywie mieszkanie było łatwiej. Obraz Radzanowa i jego życia gospodarczego nie odbiegał od kondycji gospodarki kraju. Czasy stawały się coraz cięższe władza PRL próbowała się na wszelki sposób ratować . W drugiej połowie lat 80 tych pojawiają się spółki z kapitałem zagranicznym . Zyskuje one wielka popularność , a lokalni działacze partyjni starają się o ich pozyskanie umożliwiając pozyskanie obiektów i ulg dla ich działalności. Naczelnikiem Gminy był wówczas Stanisław Chromiec

  Na terenie gminy Radzanów pojawiają się dwie. Pierwsza z nich reprezentuje sektor obuwniczy jest nią –  ROWAN- związany z rodziną  późniejszego senatora Ryszarda Reiffa . zajmuje się on produkcją obuwia i w bardzo dynamicznym tempie zaczyna dostarczać obuwie na bardzo chłonny rynek krajowy oraz RWPG . Firma zyskuję możliwości znacznie lepszego opłacania pracowników dlatego niewielka spółka zaczyna po krótkim czasie zatrudniać i produkować towary w systemie zmianowym. Jest to okres prosperity. Pracowników dowożono z okolic nawet Mławy . Dzięki temu zatrzymany został ujemny wskaźnik demograficzny i w szczególności budownictwo jednorodzinne znów dynamicznie zaczęło powstawać . Do dziś widoczne jest to na Radzanówku czy  ul. Łozy ( Ozdach) . Działała ona prężnie do końca systemu komunistycznego jednak w realiach gospodarki rynkowej oraz napływu taniego towaru z Europy zachodniej nie wytrzymała i w początkach lat 90 została zamknięta.

  Drugim Przedsiębiorstwem była spółka produkującą kosmetyki pod nazwa NINA – działała na terenie Luszewa. w porównaniu z ROWAN-EM zatrudniała niewielka liczbę pracowników ale działała prężnie wykorzystują braki na rynku i z półproduktów kupowanych za granicą tworzono asortyment w branży kosmetycznej . Podobnie jak spółka z Radzanowa nie przetrwała firma czasów przemian gospodarczych w Polsce. Obydwa jednak przedsiębiorstwa były dla gminy elementem ożywienia gospodarczego i dlatego w oddzielnych artykułach napisze o każdym z nich . O ich wpływie na region, demografie i życie towarzyskie C.D.N

Ks. Karol Żurawski – kapelan Sióstr Misjonarek Św. Rodziny w Ratowie

Ks. Karol Żurawski – kapelan Sióstr Misjonarek Św. Rodziny

w Ratowie

cropped-Scan1358.jpgBrama Główna . Klasztor w Ratowie

Kolejne karty z przeszłości Sanktuarium św. Antoniego w Ratowie zostają zapisane.Tym razem krótko co prawda ale napiszę o ks. Karolu Żurawskim , którego wojenna zawierucha wypędziła z Kresów na Północne Mazowsze.

  Informacji w źródłach ratowskich o tym kapłanie było niewiele ale za to jak cenne. ksiądz Karol Żurawski pozostawił po krótkim pobycie w Ratowie wspaniałe dzieło .Jest to rękopis jaki stworzył pod tytułem Kronika kościoła i klasztoru pobernardyńskiego p.w. św. Antoniego z Padwy. Znajduje się on w posiadaniu Sióstr Misjonarek Św. Rodziny. Podczas pobytu w Ratowie w latach 1945- 1946 (może 1947) opisał on przeszłość i wygląd ratowskiego konwentu. Znaczącym elementem dzieła są rysunki jakimi zaopatrzył swoją kronikę , wykazujące talent do malarstwa i rysunku. Tu by można zakończyć jednak ciekawość poznawania historii spowodowała poszukiwania informacji o autorze.

 W samym dziele pisanym przecież w bardzo niebezpiecznych czasach ks. Żurawski napisał ,że przybył tu nad Wkrę do diecezji płockiej z Kresów II Rzeczpospolitej  z diecezji pińskiej. Kolejna informacja to ta ,że opuszcza kapelanię ratowskim klasztorze i wyjeżdża do powstającej diecezji wrocławskiej.

  Szukajcie, a znajdziecie . Udało się ustalić ,ze ks. Karol Żurawski ur. 1903 roku. Przed II Wojną Światową był proboszczem w parafii Kroszyn w województwie nowogródzkim , w powiecie baranowickim w gminie Stołowicze . Po wyjeździe z Ratowa w latach 1950- 55 był proboszczem w Tomaszowie Bolesławickim na Śląsku. W roku 1986 przebywał jako rezydent w Świętej Katarzynie koło Wrocławia. Tyle wiem ale dalej szukam i ma nadzieję ,ze niedługo będę mógł szerzej przedstawić wam postać kapelana z Kresów.

 

Lektura warta przeczytania

Lektura warta przeczytania

 

W najnowszym Tygodniku ,, w Sieci” rn10 z dn.07.03.2016 r. rozmowa  z Prezesem Cedrob S.A. ,radzanowianinem – Andrzejem Goździkowskim. Polecam

wsieci_2016_03_07

Stanisław Pol. Nauczyciel, kierownik i budowniczy szkoły w Radzanowie nad Wkrą

Stanisław Pol. Nauczyciel, kierownik i budowniczy szkoły w Radzanowie nad Wkrą

  O osobie kierownika szkoły publicznej w Radzanowie pisaliśmy już we wcześniejszych artykułach. Postać wielce zasłużona dla oświaty i kultury miejscowości i najbliższej okolicy. Starsi mieszkańcy wspominają Pana Stanisława jako bardzo aktywnego dla rozwoju wsi człowieka. To właśnie on jako Kierownik szkoły rozpoczął budowę dzisiejszej szkoły na placu pozyskanym od Państwa Leśniewskich przy ul. Raciążskiej. Wybuch wojny spowodował zatrzymanie realizacji inwestycji do której po zakończeniu wojny powrócono i przy wielkim wysiłku społeczeństwa została placówka uruchomiona.

Stanisław Pol związany z Radzanowem od lat 20 tych XX wieku w latach 50tych został skierowany do pracy w Mławie.

Przypominam ten fakt przy okazji otrzymania od synów zasłużonego nauczyciela fotografii przedstawiających człowieka , który wpłynął na podniesienie poziomu i standardów edukacji w naszej miejscowości.

skan013

Stanisław Pol przed wojną

skan006

i po wojnie

Morris Cohen Miączyn – postscriptum

Morris Cohen Miączyn –  postscriptum

 W nawiązaniu do artykułu Morris Abraham Cohen (Moszek Abram Miączyn) . Z Radzanowa do chińskiej armii  – http://ratowoklasztor.blog.pl/2015/09/27/morris-abraham-cohen-moszek-abram-miaczyn-z-radzanowa-do-chinskiej-armii/ – nastąpiła kontynuacja tematu . Komentarz do artykułu dodał jeden z potomków rodziny Miączyn Philip Cohen. Jest on prawnuczkiem Zeilig Cohen, który był bratem Józefa Leib Cohen . Ojcem zaś obydwu był bohater naszego artykułu Morris Cohen. Philip przesładza nam drzewo genealogiczne rodziny w którym pojawiają się osoby związane z najbliższa okolicą Miączyn Mały I Duży, Szreńsk, Radzanów i Bieżuń. Prowadzone są dalsze badania poszukiwania  w archiwach i wynik za jakiś czas udostępnimy.

cohen2

 

 

Radzanów rozwój gospodarczy cz. II

 

Radzanów rozwój gospodarczy cz.II

IMG14055235118A

  W czasie II wojny światowej Radzanów ucierpiał szczególnie w pierwszej jej fazie. Bombardowania z 3 i 4 września zniszczyły część zabudowani , jak również byli zabici i ranni. Podczas samej okupacji społeczeństwo przymuszone kontrybucjami cierpiało biedę . W roku 1942 decyzja władz okupacyjnych mieszkańcy wyznania judaistycznego zostali zmuszeni do zamieszkania w mławskim getcie. Wielokulturowość Radzanowa skończyła się w tym momencie , jak również miało to znaczący wpływ na późniejsze życie gospodarcze.

  W styczniu 1945 roku przeszliśmy z jednej okupacji w drugą. W tym czasie zaszły zmiany graniczne i po likwidacji Prus Wschodnich  mieszkańcy Radzanowa najpierw udawali się na szaber opustoszałych poniemieckich miejscowości , a następnie zaczęli je zasiedlać. Jak pisał ks. Proboszcz Jagodziński w kronice parafii – miejscowość stała się centrum wymiany handlowej poniemieckim rzeczami .

  Likwidacji w tym okresie uległy także majątki ziemskie , które najpierw zawłaszczyli Niemcy , a następnie zostały rozparcelowane. Tu największym przykładem był majątek w Ratowie gdzie część zabudowań została zniszczona na przełomie 1944/45 .

  Powojenna sytuacja w rozdrobnionych gospodarstwach pozostawiała wiele do życzenia. Dlatego coraz większa liczba mieszkańców Radzanowa i okolic wybierała się na ,,ziemie odzyskane” zasiedlając je.

  Przełom lat 40 tych i 50 tych był więc okresem upadku gospodarczego. Zmiany dopiero zaczęły zachodzić w drugiej połowie lat 50 tych. Dwie inwestycje zaważyły na tym . Pierwsza to regulacja rzeki Wkry na odcinku Poniatowo – Bieżany . Druga to budowa Zakładu Utylizacyjnego ,, Bacutil” . Obydwie po latach okazały się klęska ekologiczna. Regulacja rzeki spowodowała utratę wielu walorów pierwotnych przyrody. Bardzo rybna rzeka stała się niemalże rynną i tak jak przez wiele lat zapewniała uzupełnienie jadłospisu zaczynała zmniejszać ilość ryb.

  Bacutil początkowo przy budowie dawał nadzieję . W końcu wybraliśmy rywalizację o niego z pobliskim Szreńskiem lecz kiedy już w 1957 roku zaczął przetwarzanie atmosfera stała się z lekka mówiąc gęsta . Ścieki wypuszczane bezpośrednio do rzeki powodowały degeneracje środowiska.

 Radzanów i okolica tkwiła w marazmie Gomułkowskiej Polski . W życiu gospodarczym zaistniał na krótko GS Radzanów , który z kolei po różnych perypetiach trafił pod zarząd do Szreńska .Działał młyn przy ul. Siemiątkowskiego . C.D.N

Radzanów. Rozwój gospodarczy miejscowości i okolicy cz.1

Radzanów. Rozwój gospodarczy miejscowości i okolicy cz.1

doc02768020150616080545_001 

      Istota cywilizacyjnego rozwoju człowieka jest są jego gospodarcze przemiany ,które wpływają na przemiany jego najbliższego otoczenia . W przypadku Radzanowa nad Wkra i najbliższych okolic dotyczy to rozwoju rolnictwa i rzemiosła . W początkowych fazach powstania i rozwoju osadniczego dominującymi zajęciami mieszkańców osady i okolicy była gospodarka rolna nastawiona na uprawę roli i hodowle bydła oraz koni. Teren jednak był bardzo trudny do rozwoju szczególnie gdy rzeka Wkra jesienią i wiosna tworzyła malownicze rozlewiska i bagna . Jednym ze sposobów w średniowieczu na Mazowszu była gospodarka żarowa czyli wypaleniskowa. Przy spisach ludności w aktach narodzin i zgonów pojawiają się kopiarze czyli osadnicy na takich wypaleniskiem pozyskanych ziemiach. Dużym uzupełnieniem było rybołówstwo. Wkra z licznymi odnogami dostarczała wielkiej ilości ryb słodkowodnych, które następnie suszone lub solone trafiały na lokalny rynek.

   Do czasów nowożytnych o słabym rozwoju decydowało położenie w strefie przygranicznej. Najpierw z pogańskimi Prusami , a następnie z Zakonem Krzyżackim. Ślady tego sąsiedztwa widzimy w archiwaliach dotyczących procesów Książąt Mazowieckich z Zakonem i literaturze – Spychów Jurandowy, Sienkiewicza ,który opisał zatargi właściciela z Zakonem .

  Sytuacja zmienia się pod wszelkim względem za panowania Zygmunta Starego. Po sekularyzacji Państwa Krzyżackiego , kiedy to strefa nadgraniczna znacznie się uspokoiła i stała się ważnym elementem w rozwoju gospodarczym .

Radzanów i okolica również się zmieniły . Wzrasta produkcja zboża, które nie tylko jest wysyłane w kierunku Gdańska ale także przetwarzane na miejscu. Pojawiają się tu nad Wkrą młyny wodne oraz wiatraki. W hodowli zmienia się profil i teraz zaczyna dominować na okolicznych pastwiskach owca. Pozyskiwane jej runo przetwarzano na miejscu i osada zaczęła słynąć z produkcji sukna , którego ilość jest tak wielka ,że mieszczanie otrzymują od króla Zygmunta Starego przywilej na produkcje i eksport materiału. Miał on od tej pory własna sygnaturę . Bogacił się więc mieszczanin i wygląd miejscowości zaczął się zmieniać . W tym czasie zapewne powstał znany nam z dzisiejszego wyglądu Rynek na którym odbywały się targi jedne z największych w okolicy .Koniunktura i bliskość ważnych szlaków handlowych podnosiła prestiż miejscowości i mnożyła inwestycje w okolicy powstawały dochodowe majątki szlacheckie. Samo miasto Radzanów było prywatne i swym właścicielom z handlu oraz rzemiosła przynosiło całkiem ładne sumy. Kataklizm nastąpił za panowania Wazów . Wojny szczególnie ze Szwecją podkopywały gospodarkę Rzeczypospolitej ,a więc i miasteczka nad Wkra także . Zniszczenia szczególnie dotkliwe dla Radzanowa poczynili Szwedzi podczas potopu. Symbolem stało się wysadzenie ,,Zamku” . Gospodarczo  sytuacja jaka po nim nastąpiła spowodowała upadek gospodarczy co także odzwierciedlone zostało w demografii. Nastąpił powrót do gospodarki samowystarczalnej z niewielkim tylko procentem wytworów przeznaczonych na handel.

 Podczas zaborów następowały tylko krótkookresowe fazy ożywienia gospodarczego. Pierwsza z nich to okres związany ze sprowadzeniem Żydów do Radzanowa przez ówczesna właścicielkę Dorotę Karczewska. Szczególnie dotyczyło to handlu . Ludność miejscowości i okolic nadal okresowo emigrowała w celach zarobkowych do Prus. Kolejna faza to okres zaboru pruskiego w latach 1793 -1806 kiedy to zostały zaprowadzone porządki pruskie. Wejście w system gospodarczy państwa tak silnie rozwiniętego spowodował poprawę odczuwalną dla tej części Mazowsza. Epoka napoleońska i czasy jakie po niej nastały nie były złotym okresem rozwoju . Częste epidemie związane z przemarszem wojski i nieurodzajem w rolnictwie spowodowały powrót do gospodarki samowystarczalnej. Kolejna zmiana nadeszła w II połowie XIX wieku , kiedy to światowa koniunktura i pieniądze nadsyłane od tych ,którzy wyruszyli na emigrację do USA i Brazylii rozruszały sytuacje . Ważna role odgrywać zacznie kolej  ze stacją w Mławie. Dodatkowo nie ukrywając faktu spora część dochodów stanowiły te z przemytu poprzez granicę. Przed wybuchem wojny światowej Radzanów został zdegradowany do osady , a kilka pożarów jakie wybuchły strawiły w znaczną części miejscowość . Jedynie majątek ziemski w Ratowie rozkwitał pod rządami Józefa Stanisława Konica, ówczesnego właściciela . Powstały zabudowania murowane, zakład produkujący cykorie, uregulowano Mławkę i zdrenowano podmokłe tereny,

     Kolejne zniszczenia dotyczą działań wojennych z przełomu lat 1914/5 gdzie linia frontu przechodziła przez okolicę . Np. Kalasantowo i Budy Ratowskie były najbardziej zniszczonymi miejscowościami w powiecie mławskim. Radzanów także ucierpiał . Po odzyskaniu niepodległości gospodarka nie rozwijała się w zadowalający sposób. Istniało kilka wiatraków , a i te kiedy wybudowano młyn mechaniczny przy dzisiejszej ul. Siemiątkowskiego zaczęły odchodzić do lamusa. Podstawą był handel i słabe rzemiosło. Tak dotrwał Radzanów do II wojny. C.D.N